1922 11 25 NÒSTOS LAITIÈRS
Nostoux loïtiés
Lio quaqué ten nostous loïtiés sé réuniguèroun o lo mairio per fixa lou prix deï laï. dé désohué o vin soous lou litré.
Oquel prix ségué pas trouba sufisen Moussu lou Mairo lous tourné réunis et coumo résultat, lou météroun o vinto-dous soous.
Quant lou fé volio dé quaranto-cin o cinquanto francs, lou laï sé vendio qué séjé soous, ïaro qué lou fé vaou qué trento francs, lou laï sé vén vinto-dous soous, counpréné li quaoucon.
Et diré qué veï Vals et veï Ooubenas quosto qué vin soous.
Lou Nourissou.
Le Journal d’Aubenas | 25 11 1922
Nòstos laitièrs
Li a quauque temps nòstos laitièrs se reüniguèron a la meria per fixar lo pri dei lait de dèsa-uèt a vint sòus lo litre.
Aquel pri seguèt pas trobat sufisent. Monsur lo Mèra los tornèt reünir e coma resultat, lo metèron a vinta-dos sòus.
Quand lo fen valiá de quaranta-cinc a cinquanta francs, lo lait se vendiá que sege sòus, iara que lo fen vau que trenta francs, lo lait se vend vinta-dos sòus, comprenètz li quaucòm.
E dire que vèrs Vals e vèrs Aubenàs còsta que vint sòus.
Lo Nurrisson
Le Journal d’Aubenas | 25 11 1922
© Denis Capian, 2023
occitan.org