1922 11 25 NÒSTOS LAITIÈRS

Nostoux loïtiés

Lio quaqué ten nostous loïtiés sé réuniguèroun o lo mairio per fixa lou prix deï laï. dé désohué o vin soous lou litré.

Oquel prix ségué pas trouba sufisen Moussu lou Mairo lous tourné réunis et coumo résultat, lou météroun o vinto-dous soous.

Quant lou fé volio dé quaranto-cin o cinquanto francs, lou laï sé vendio qué séjé soous, ïaro qué lou fé vaou qué trento francs, lou laï sé vén vinto-dous soous, counpréné li quaoucon.

Et diré qué veï Vals et veï Ooubenas quosto qué vin soous.

Lou Nourissou.

 

 

 

Le Journal d’Aubenas | 25 11 1922

 

 

 

Nòstos laitièrs

Li a quauque temps nòstos laitièrs se reüniguèron a la meria per fixar lo pri dei lait de dèsa-uèt a vint sòus lo litre.

Aquel pri seguèt pas trobat sufisent. Monsur lo Mèra los tornèt reünir e coma resultat, lo metèron a vinta-dos sòus.

Quand lo fen valiá de quaranta-cinc a cinquanta francs, lo lait se vendiá que sege sòus, iara que lo fen vau que trenta francs, lo lait se vend vinta-dos sòus, comprenètz li quaucòm.

E dire que vèrs Vals e vèrs Aubenàs còsta que vint sòus.

Lo Nurrisson

 

 

 

Le Journal d’Aubenas | 25 11 1922

 

© Denis Capian, 2023

 

occitan.org