1859 12 20 BADAUDADA
BODÔOUDADO.
Un dzour, én pérménén dïn lo villo deÿ Bourg,
Passé dovon lo gleÿso et m’orresté tout court
Per pouÿre odémira lou superbé clutsè.
Pas pu lèou orésta, ün bodaou s’opréstsè :
— Coumo lou trouba ? — Bien ! — L’oÿa dzomaÿ plus vi ?
— Nou ! — Tàou qué lou vésè, hè bé zesta fa ÿ ci.
20 Décémbré 1859.
Hermann de Ventadour | 20 12 1859
Badaudada.
Un jorn, en permenent dins la vila dei Borg,
Passe davant la glèisa e m’arrèste tot cort
Per poire ademirar lo supèrbe cluchièr.
Pas pus lèu arrestat, un badaud s’apreschèt :
— Coma lo trobatz ? — Bien ! — L’aiatz jamai plus vist ?
— Non ! — Tau que lo vesètz, è ben es estat fat aicí.
20 decembre 1859.
Hermann de Ventadour | 20 12 1859
© Denis Capian, 2011
occitan.org