1913 LA BESONHETA
Lo bésougnéto
En co vès Mounpellié, l’ioïo èn brigondas... qué lou ménavoun veïré lo Véouso... La Véouso poreï qu’ocos la guiliotino. Quand véngué lou moumén dé li ressa lou couol, lou brigondas couménço én petit discours.
— Citoyens. je suis innocent du...
— Tas-té, tas té, foutrolas, sou di lou bourél, laïsso mé faïré mo bésougnéto pieï oprès, porloras tant qué voudras...
Fouorcéspas.
Armagna du Père Menfouté | 1913
La besonheta
Un còp vèrs Montpelhièr, li aiá un brigandàs… que lo menavon veire la Veusa… La Veusa pareis qu’aquò’s la guilhòtina. Quand venguèt lo moment de li ressar lo còl, lo brigandàs comença un petit discors.
— Citoyens, je suis innocent du…
— Tas-te, tas-te, fotralàs, ço li ditz lo borèl, laissa-me faire ma besonheta puèi après parlaràs tant que voudràs…
Fòrcespas.
Armagna du Père Menfouté | 1913
© Denis Capian, 2010
occitan.org