1901 11 14 VÈRS COS

Vès Cous

Nosté mairo o testo bloncho (chaou pas creïré qu'avé lous piéou blon) déou estré rudomen counten, vaou vous diré per qué, vous dévinoria pas.

Dempïey longtemp, cherchavo un bouon furet per faïré lo chasso os lopin, lous cos qué li oourio quaouquo festo per esquinta lo Républiquo. Lio quaouqué jours qué L'ovesqué dé Viviés n'y envouyé un tout négré puro raço itolieno. Fogué bé douos ou très pétitos expérionços en orriven, mais li trouvèron o diré et sèro poousa quaouqué jour.

Oquesto semono possa o fa d'expérionsos en grond ; o ségu toutés lous pertus dé lo communo, talomen qué démincho possa orio ocompa o lo gleïso eno gento troupo obé dé dropéou, dé tombour et clairoun. Dision qué li oïo per béouré et per monga, iéou créiou qué laiy oio prou dé coborés vès Cous. Mais co qué trové stupidé, qué metton éno potonto oou pu pétit ouvrier per pés et mésuro et qué païon ton dé pontin per explouota lou paouré peuplé.

Ah ! mous poourès omis, sobé pas perqué sen en républiquo quon lous piro combréins gouvernoun, et qué lio jis dé justiço per lou pétit peuplé et qué eïssi vès Cous sen gouvernas per lou pu fomés tiron qué lo terro pouorté et qué déungu oouso rien li diré omaï tuessé lo mita dé lo coumuno. Mais iaro qué los veillas venon, onen preindre quaouqué moumen per rigoula un paou, oou prumié moumen quoouren porloren dé lo célébro messo qué nosté furet doou mairo o dito per lous célébrès sourdars doou papo qué partoun uéï ou démo.

Lou portojaïré.

La Démocratie de l’Ardèche | 14 11 1901

Vèrs Cos

Nòste mèra a tèsta blancha (chau pas creire qu'ave los pièus blancs) deu èstre rudament content, vau vos dire perqué, vo devinariatz pas.

Dempuèi lòngtemps, cherchava un bòn furet per faire la chaça as lapins, los còps que li auriá quauqua fèsta per esquintar la Republica. Li a quauques jorns que l'avesque de Vivièrs n'i envoièt un tot negre pura raça italièna. Faguèt ben doas o tres petitas experianças en arrivent, mè li trovèran a dire e s'èra pausat quauque jorn.

Aquesta setmana passaa a fat d'experianças en grand ; a segut totes los pertús de la comuna, talament que demincha passaa auriá acampat a la glèisa una genta tropa aube de drapèus, de tamborns e clerons. Disián que li aiá per beure e per manjar, ieu creiu que lai aiá pro de cabarets vèrs Cos. Mè çò que tròve stupide, que metan una patanta au pus petit ovrièr per pes e mesuras e que paian tant de pantins per exploatar lo paure pèple.

A ! mos paures amics, sabètz pas perqué sem en republica quand los piras cambrins govèrnon, e que li a gis de justiça per lo petit pèple e que aicí vèrs Cos sem governats per lo pus famès tiran que la tèrra pòrte e que dengú ausa rièn li dire amai tuèsse la mitat de la comuna. Mè iara que las velhaas vènan, anem prendre quauque moment per rigolar un pauc, au prumièr moment qu'aurem parlarem de la celèbra messa que nòste furet dau mèra a dita per los celèbres sordards dau papa que parton uèi o deman.

Lo partatjaire.

La Démocratie de l’Ardèche | 14 11 1901

occitan.org